Πόσες φορές μας έχει τύχει να περάσουμε μια «δύσκολη» μέρα; Να βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μας; Να είναι «επίπονη» η καθημερινότητα μας; Να μας απασχολούν μικρά ή μεγάλα προβλήματα; Σίγουρα όλοι μας θα έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με ανάλογες περιστάσεις στο παρελθόν, και δυστυχώς θα ξαναβρεθούμε στο μέλλον…. Πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις εν λόγω καταστάσεις; Τι στάση πρέπει να τηρούμε απέναντι στη ζωή; Τα μάτια μας είναι αυτά που βλέπουν τη ζωή, σαν κόλαση ή παράδεισο. Η ζωή όπως κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις… Θετική και αρνητική… Μπορούμε, και πρέπει να επιλέξουμε τη θετική πλευρά…. Να επιλέγουμε να βλέπουμε το ποτήρι πάντα μισογεμάτο…. Η ζωή είναι η προσπάθεια νίκης ή αδράνεια ήττας… Εμείς αποφασίζουμε αν θέλουμε να είμαστε με τους νικητές ή με τους χαμένους….Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό; Και όμως είναι… Η ζωή αποτελείται από ένα σύνολο επιλογών:
Εμείς αποφασίζουμε πως θα αντιδράσουμε σε όλες τις καταστάσεις,
Εμείς αποφασίζουμε πως οι άλλοι άνθρωποι θα επηρεάζουν τη διάθεσή μας,
Εμείς αποφασίζουμε αν θα είμαστε σε καλή η κακή διάθεση, και τέλος
Εμείς αποφασίζουμε πως θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας… Αν θα την αγαπήσουμε ή αν θα την μισούμε….
Επιλέγουμε την θετική πλευρά της ζωής…..
Κάθε μέρα, ώρα, λεπτό και δευτερόλεπτο της ζωής μας πρέπει να είναι ξεχωριστό…. Ο χρόνος χαρακτηρίζεται από «κόστος ευκαιρίας»... Κάθε λεπτό που «σπαταλάμε» όταν είμαστε προβληματισμένοι, στενοχωρημένοι ή και τσαντισμένοι, είναι ένα λεπτό ευτυχίας που «χάνουμε» και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ…
Δυστυχώς πολλές φορές ζούμε τη ζωή μας «τρέχοντας» πίσω από το χρόνο… Βλέπουμε το μέλλον και ξεχνάμε να ζήσουμε το σήμερα, που είναι και ο μοναδικός πραγματικός χρόνος… Όταν τρέχουμε παλαβωμένα για να πάμε κάπου χάνουμε τη μισή χαρά της διαδρομής.. Είναι σαν να πετάμε ένα δώρο που ποτέ δεν ανοίξαμε... Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας..Ο χρόνος μπορεί να είναι ίδιος για όλο τον κόσμο, αφού όλοι έχουμε 24 ώρες για κάθε μέρα, αλλά η σημαντική διαφορά έγκειται στο πως τον «περνάει» ο καθένας μας… Πρέπει να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή… Αν ξοδεύουμε το χρόνο και τη δύναμη μας για μικρά και ασήμαντα πράγματα, δεν θα βρούμε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά…
Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν κατ’ ανάγκη τα πάντα και τα καλύτερα. Απλά κάνουν ότι καλύτερο βρεθεί μπροστά τους….
Η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που μας γεμίζουν, και όχι μια απλή επιβίωση…. Πρέπει να προσπαθούμε και να ονειρευόμαστε… Κι αν τα όνειρα μας δεν βγουν αληθινά, θα είμαστε ευτυχείς που ονειρευτήκαμε….
Σίγουρα όλοι μας θα έχουμε ακούσει η διαβάσει το εξής: «Όταν γεννήθηκες, έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν. Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε όταν πεθαίνεις, να είσαι ο μόνος που θα χαμογελάς ενώ όλοι γύρω σου θα κλαίνε..». Αν κάτι θα πρέπει να μας στενοχωρεί, δεν είναι το ότι η ζωή μας κάποια στιγμή θα τελειώσει, αλλά το ότι δεν πρόκειται να ξαναρχίσει…
Η ζωή είναι μικρή και δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη..Σε ένα mail που έλαβα πρόσφατα και έδινε συμβουλές για το πώς πρέπει να ζει κάποιος τη ζωή του, ανέφερε τα εξής:
«Καταπάτησε τους κανόνες,
Συγχώρεσε γρήγορα, Φίλα αργά,
Αγάπησε αληθινά, Γέλα ανεξέλεγκτα,
Και ποτέ μην διώχνεις ότι σε κάνει να γελάς!!!!»
Η πιο χαμένη μέρα είναι εκείνη που δεν γελάσαμε…(Σοφοκλής)
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καλύτερη αντίδραση όταν η ζωή μας δίνει λεμόνια, είναι να ζητάμε τεκίλα και αλάτι και να καλούμε φίλους να έρθουν…..
